Fytoftoroza [Phytophthora sp.]
Występowanie i znaczenie
Szerokie rozpowszechnienie w głównych rejonach uprawy roślin rolniczych, sadowniczych, ozdobnych oraz drzew i krzewów leśnych. Infekcje powodowane przez grzyb Phytophthora sp. mogą powodować znaczne straty w plonie, a nawet prowadzić do całkowitego zamierania roślin.
Okres wykrywania
Podczas całego okresu wegetacji. Choroba rozwija się bardzo szybko przy wysokiej wilgotności powietrza lub nadmiernie wilgotnej glebie przy temperaturze powyżej 20°C.
Obraz choroby
Sprawca choroby atakuje przede wszystkim systemy korzeniowe roślin, skutkiem czego są zaburzenia związane z pobieraniem wody i składników pokarmowych z podłoża. Początkowo rozwój choroby obywa się pod ziemią. Choroba może na tyle rozprzestrzenić się wewnątrz rośliny, aby doprowadzić do jej całkowitego zamierania i jest niezwykle trudna w zwalczaniu. Pierwsze objawy na roślinach widoczne są w postaci czernienia łodyg do wysokości ok. 10 cm nad podłożem. Przy porażeniu drzew na szyjce korzeniowej oraz na korze widoczne są czerwono-brunatne przebarwienia. W wyniku dalszego rozwoju choroby dochodzi do niszczenia kory, w wyniku czego roślina zamiera. Skutkiem choroby jest gnicie korzeni, zgorzel siewek, więdnięcie, zasychanie liści i pędów oraz całych roślin.
Zarówno strzępki, jak również przetrwalniki patogena mogą przetrwać w glebie przez wiele lat. Głównym sposobem zapobiegania rozwojowi i dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby jest odpowiednia profilaktyka.
Wzmożone występowanie
- porażone chorobą sadzonki,
- resztki pożniwne,
- niewłaściwy płodozmian.
Agrotechniczne działania zapobiegawcze
- sadzenie zdrowych, niezainfekowanych sadzonek,
- lustracje sadzonek w celu szybkiego wykrycia choroby i podjęcia odpowiednich działań,
- usuwanie porażonych roślin,
- w przypadku roślin sadowniczych usuwanie porażonych drzew oraz karczowanie korzeni,
- przerwa w uprawie roślin w miejscu porażenia przez 4-5 lat,
- szczepienie odmian szlachetnych na podkładkach, które są mniej podatne na chorobę,
- okulizacja na wysokości powyżej 10 cm nad powierzchnią ziemi,
- unikanie zakładania sadów na terenach podmokłych, na glebach ciężkich.