Rdza żółta zbóż i traw [Puccinia striiformis]

Występowanie i znaczenie

Występuje na pszenicy, jęczmieniu, rzadziej na życie. Szczególnie szkodliwe dla plonu jest porażenie liścia flagowego i plewy podczas dojrzałości mlecznej.

Okres wykrywania

Pojedynczo już podczas krzewienia, wyraźniej od początku strzelania w źdźbło.

Obraz choroby

Już na młodych roślinach można rozpoznać wczesne porażenie w postaci pojedynczych żółtych skupień na końcach liści. Później pojawiają się między nerwami liści żółte, pasiaste skupienia zarodników letnich. Porażone mogą być także kłosy, plewy, ości i ziarna. Niekiedy skupienia pokazują się także na pochwach liściowych i źdźbłach. W późniejszych stadiach rozwoju skupienia występują na wszystkich porażonych częściach roślin w formie brązowoczarnych smug i są obrośnięte epidermą liści. Latem przy suchej i upalnej pogodzie mogą czasem występować tylko paskowate martwice i wyblaknięcia.

Wzmożone występowanie

• na stanowiskach wilgotnych i chłodnych,
• występowanie rdzy w poprzednim roku,
• uprawa odmian podatnych.

Możliwość pomylenia

Na początku porażenia z rdzą brunatną lub karłową

Agrotechniczne działania zapobiegawcze

• osypane ziarno zniszczyć we właściwym czasie przez uprawę roli,
• uprawa mniej podatnych odmian,
• zboża ozime wysiewać niezbyt wcześnie, natomiast jare wcześnie.