Rdza żółta zbóż i traw [Puccinia striiformis]










Występowanie i znaczenie
Występuje na pszenicy, jęczmieniu, rzadziej na życie. Szczególnie szkodliwe dla plonu jest porażenie liścia flagowego i plewy podczas dojrzałości mlecznej.
Okres wykrywania
Pojedynczo już podczas krzewienia, wyraźniej od początku strzelania w źdźbło.
Obraz choroby
Już na młodych roślinach można rozpoznać wczesne porażenie w postaci pojedynczych żółtych skupień na końcach liści. Później pojawiają się między nerwami liści żółte, pasiaste skupienia zarodników letnich. Porażone mogą być także kłosy, plewy, ości i ziarna. Niekiedy skupienia pokazują się także na pochwach liściowych i źdźbłach. W późniejszych stadiach rozwoju skupienia występują na wszystkich porażonych częściach roślin w formie brązowoczarnych smug i są obrośnięte epidermą liści. Latem przy suchej i upalnej pogodzie mogą czasem występować tylko paskowate martwice i wyblaknięcia.
Wzmożone występowanie
- na stanowiskach wilgotnych i chłodnych,
- występowanie rdzy w poprzednim roku,
- uprawa odmian podatnych.
Możliwość pomylenia
Na początku porażenia z rdzą brunatną lub karłową
Agrotechniczne działania zapobiegawcze
- osypane ziarno zniszczyć we właściwym czasie przez uprawę roli,
- uprawa mniej podatnych odmian,
- zboża ozime wysiewać niezbyt wcześnie, natomiast jare wcześnie.