Techniki zaprawiania nasion

Adnrzej Serafin we współpracy z "NoroGard" Szwecja

Do pierwszych odnotowanych w historii zapraw nasion należały stosowane w starożytnym Egipcie i Rzymie: sok z cebuli i wyciąg z cyprysa. W połowie XVII w. zaczęto stosować zaprawy z wody morskiej. Natomiast produkty na bazie miedzi są w użyciu od połowy XVIII w. Następne istotne zmiany to wprowadzenie arszeniku, używanego od 1740 r. do 1808 r. oraz rtęci, używanej od 1915 r. Co ciekawe aż do 1982 r.

Obecnie niemal wszystkie produkty używane do zaprawiania nasion wytwarzane są na bazie wody. Są stosowane w bardzo niewielkich dawkach, co wymaga użycia bardziej precyzyjnych urządzeń do zaprawiania.

Mniejsze obciążenie środowiska naturalnego składnikami aktywnymi

Zaprawianie nasion jest czasami jedynym sposobem zwalczania niektórych chorób przenoszonych przez nasiona. W zwalczaniu wczesnosezonowych szkodników i chorób zabieg ten może być niezwykle skuteczny przy użyciu mniejszych dawek niż w przypadku wielu alternatywnych środków ochrony roślin stosowanych nalistnie lub doglebowo.

Zaprawy przyjazne dla środowiska

W przypadku stosowania środków na liście, użycie zapraw nasiennych w porównaniu do preparatów w formie oprysku, zmniejsza obszar kontaktu ze środkiem ochrony roślin z 10.000 m2 do 50 m2. W przypadku środków wprowadzanych do gleby obszar zmniejsza się z 500 m2 do 50 m2.

Wymagania dotyczące aplikacji zapraw

  • Zapewnienie prawidłowego dozowanie ustalonej dawki.
  • Dostateczne jednolite pokrycie ziaren.
  • Odpowiednia wydajność i szybkość pracy (w kilogramach/tonach na godzinę).
  • Brak zagrożenia dla operatora i rolnika.
  • Brak zagrożenia dla środowiska.

Proces zaprawiania

  • Proces ten przebiega dokładnie tak samo w przypadku wszystkich urządzeń do zaprawiania nasion.
  • Musi być znana objętość lub ciężar nasion, a także ilość zaprawy. Wysokość dawki podawana jest w ml/100 kg.
  • Samo zaprawianie polega na nałożeniu preparatu na nasiona. Najczęściej odbywa się to poprzez odpowiednio precyzyjne dozowanie zaprawy na nasiona będące w ruchu. Nasiona są dokładnie mieszane przed wyładunkiem. Dodatkowo ocieranie się nasion o siebie w trakcie mieszania zapewnia pełne rozprowadzenie produktu.

Zaprawianie nasion - jakie są wymagania?

  • Powierzchnia nasion 100 kg jęczmienia wynosi 150 m2.
  • Wysokość dawki ograniczona jest do objętości np. 50 ml, którą należy pokryć powierzchnię, jaką ma 100 kg = 50 ml na 150 m2 !
  • 80% poszczególnych nasion powinno otrzymać dawkę +/-20% średniej wartości.
  • Wymagana wydajność wynosi do 45 ton/godzinę.
  • Kalibracja i aplikacja odbywa się w systemie zamkniętym.

Jak stosowane są zaprawy nasion?

Tzw. „Bejcowanie”

Najbardziej powszechna metoda zaprawiania nasion. Nasiona są zaprawiane za pomocą suchego preparatu. Mogą być też poddawane obróbce mokrej z użyciem zawiesiny lub preparatu płynnego. „Bejce” są nakładane w gospodarstwie rolnika lub w firmach specjalizujących się w przygotowaniu surowca i profesjonalnym zaprawianiu

Powlekanie nasion

Do preparatu dodawane jest specjalne lepiszcze. Ma ono zwiększyć swoją przyczepność do nasion i zredukować wpływ wielkości i kształtu ziaren. Powlekanie wymaga stosowania zaawansowanych technologii aplikowania zaprawy.

Inkrustowanie ziaren

Najbardziej skomplikowana technologia zaprawiania ziaren, która zmienia ich kształt fizyczny. W konsekwencji zwiększa zdolność wysiewu i ułatwia przewóz. Granulowanie wymaga stosowania specjalnych urządzeń i technik aplikowania i jest najdroższą metodą zaprawiania.

Rodzaje urządzeń aplikacyjnych

Urządzenie do zaprawiania porcjowego

Nasiona są przesypywane do wagi porcjującej, a następnie zrzucane do mieszalnika. Porcje produktu są odmierzane w odstępach kilkusekundowych. Mieszanie rozpoczyna się w trakcie dozowania zaprawy. Kontynuowane jest do czasu pełnego wymieszania. Po czym następuje zwolnienie wymieszanej porcji.

Urządzenie do zaprawiania ciągłego

Przepływ ciągły-strumieniowy. Nasiona i zaprawa wprowadzane są w sposób ciągły. Również procesy mieszania i wyładowywania mają ciągły przebieg.

Instalacja urządzeń zaprawiających

Ogromne znaczenie ma prawidłowa instalacja urządzeń do zaprawiania. Poniżej zamieszczono schemat ideowy pokazujący urządzenie z pulpitem sterowania zdalnego i pompami przesyłowymi. Zastosowanie zbiornika buforowego i zbiornika odbiorczego zapewnia ciągłą pracę urządzenia.

Wymóg dokładności dozowania

Nowoczesne urządzenia zaprawiające muszą gwarantować dozowanie zadanej ilości mililitrów zaprawy na 100 kg ziarna oraz równomierne pokrycie powierzchni nasion.

Zbyt duża dawkaZbyt mała dawka Nierówne zaprawianie
● Marnotrawstwo.
● Wprowadzanie zbędnego produktu do środowiska.
● Ryzyko fitotoksyczności.
● Zbyt słabą ochronę.
● W przypadku insektycydów – skrócenie okresu zwalczania insektów gruntowych.
● Szersze odstępy. W konsekwencji zbyt małą ochronę poszczególnych roślin w przypadku np. kukurydzy, czy buraka cukrowego (pewna tolerancja jest dopuszczalna w przypadku roślin ciasno wysiewanych, np. pszenicy).
● Możliwość uszkodzenia poszczególnych nasion.

Co nas czeka w przyszłości?

Dostępne będą nowe produkty (FS, SE) wymagające zapewne zachowania wysokich standardów w zakresie aplikacji.

Mniejsze dawki – wprowadzono już od roku 2011 produkty, w przypadku których obniżono dawki do 50 ml/100 kg.

Wzrośnie zapotrzebowanie na wprowadzanie receptur stanowiących połączenie pestycydów, środków powlekania ziarna, szczepionek, mikroelementów itp. Aby zaspokoić to zapotrzebowanie, firmy produkujące ziarno siewne muszą stosować najnowocześniejsze urządzenia.

Konsekwencją znacznego zmniejszania wysokości dawek w przyszłości oraz zapewnienia bezpieczeństwa dla pracowników będzie wzrost znaczenia jakości procesu przygotowania surowca do zaprawiania. Wzrośnie mocno znaczenie np. skuteczności zasysania zanieczyszczeń poprzez stosowanie coraz lepszych urządzeń odpylających. Ma to zapobiec przyciąganiu dużej części środków chemicznych przez pył i inne zanieczyszczenia.

Również urządzenia do zaprawiania nasion muszą spełniać najwyższe standardy. W celu umożliwienia stosowania małych dawek i kombinacji różnych składników aktywnych. Urządzenia muszą odznaczać się niezwykle wysoką niezawodnością. W trudnych warunkach, w jakich będą eksploatowane, częste awarie nie mogą być tolerowane.

Top